Φαλκονέ, Ετιέν Μορίς

(Falconet, Παρίσι 1716 – 1791). Γάλλος γλύπτης, συγγραφέας και μεταφραστής. Μαθητής του Ζ. Μπ. Λεμουάν, δέχτηκε αρχικά την επίδραση του Μπερνίνι και του Πιζέ, φανερή στα έργα του Ο Μίλων ο Κροτωνιάτης ενώ καταβροχθίζεται από λιοντάρι (1744, Μουσείο Λούβρου) και Ο Ιησούς στον κήπο των Ελαιών. Αργότερα παίρνει στροφή προς τον κλασικισμό, εμφανέστατη στα κατοπινά γλυπτά του Χειμώνας, Πυγμαλίων και Γαλάτεια (1763, Αγ. Πετρούπολη), Λουομένη (Μουσείο Λούβρου). Αλλά το αριστούργημα του καλλιτέχνη παραμένει το άγαλμα του έφιππου Μεγάλου Πέτρου (Μουσείο Αγ. Πετρούπολης), για το οποίο παρέμεινε στην Πετρούπολη δώδεκα ολόκληρα χρόνια (1766-79). Στο τεράστιο αυτό ορειχάλκινο άγαλμα, τοποθετημένο πάνω σε γιγαντιαίο βράχο της Φινλανδίας, ο Φ. ανέμειξε την κλασική απλότητα με την αίσθηση της κίνησης, της γραφικότητας και του θεατρικού. Μετά την επιστροφή του στη γαλλική πρωτεύουσα ασχολήθηκε με τη μετάφραση διαφόρων βιβλίων του Πλινίου για τις τέχνες, έγραψε για την Εγκυκλοπαίδεια το άρθρο για τη γλυπτική και δημοσίευσε το έργο του Παρατηρήσεις για το άγαλμα του έφιππου Μάρκου Αυρηλίου (1781).